Κι έτσι ξεκινήσανε τη φάμπρικα. Προσωρινώς μαμά, είπε το βλαμμένο η Ραραού στην άλαλη. Μέχρι να μας ταχτοποιήσει ο βουλευτής μας, της είπε.
Ξεκινούσαν χαράματα. Μέχρι να φτάσουν στο κέντρο της Αθήνας τους έπαιρνε κάπου δύο ώρες πορεία. Η άλαλη να τραβάει το καρότσι από μπροστά, ζεμένη το σκοινί σαν άλογο στο αλέτρι. Η κόρη της είχε φτιάξει με κουρέλια κάτι σαν επιγονατίδες για τις αμασχάλες, να μην την κόβει το σκοινί. Η μικρή από πίσω κρατούσε κόντρα με τα χερούλια, και πάνω στο καρότσι ο σακάτης σαν επίσημο ξόανο. Και όλο τους φώναζε, μην πηγαίνουν από τις γούβες, τραντάζεται και γαργαλιούνται τα απαυτά του. Χαχάνιζε η Ραραού, γαργαλιόταν και που το άκουγε, παρθένα ήταν αυτή, σίγουρα. Όμως ούτε ν’ ακούσει να κοιμηθούνε μαζί.
Του είχανε φτιάξει κι ένα σαν κουρτίνα, με σπάγκο και σεντόνι και τον απομόνωναν, για να γδύνονται πριν κοιμηθούνε. Αυτός έκανε μάτι. Η μεγάλη καθόταν στην καρέκλα, σαν κούκλα μοδίστρας. Η κόρη της έπλενε το πρόσωπο, τη χτένιζε. Άμα ήτανε να λουστούνε, κουβαλούσαν νερό, το βράζανε, το αδειάζανε στη σκάφη, μετά έβγαζαν έξω τον ανάπηρο.
Τη νύχτα, άμα δεν είχε ύπνο, τις χάζευε, άφηναν τη λάμπα μισοαναμμένη. Κοιμισμένες και οι δύο, ψόφιες, όλη μέρα πορεία και ζάλωμα το καρότσι. Στον ύπνο της η κόρη αγκάλιαζε τη μεγάλη, της έκρυβε το κεφάλι, της χτένιζε τα μαλλιά με τα δάχτυλα, αποκοιμισμένες και οι δύο. Αυτός δεν είχε ύπνο συνήθως. Αυνανιζόταν, μπας και κουραστεί και αποκοιμηθεί.
Με το χάραμα έπαιρναν τον δρόμο ξανά. Έφταναν στο πόστο, κανόνιζαν πού θα ζητιανέψουν, σε λαϊκή αγορά είτε εκεί που ξεφόρτωναν τα λαχανικά. Η κόρη κώλωνε το καρότσι με τέσσερις μικρούς τάκους, τους κουβαλούσαν πάντα μαζί, Ύστερα σάρωνε τον χώρο μπροστά απ’ το καρότσι μ’ ένα μικρό σάρωμα, έστρωνε ένα ταπετάκι, το ίσιωνε, έβαζε το πιάτο για τις ελεημοσύνες, και δίπλα μια γλαστρούλα μ’ ένα μυριστικό, μαντζουράνα, βασιλικό, αναλόγως την εποχή. Τις γλαστρούλες αυτές τις έκλεβε η Ραραού από παράθυρα ισογείων είτε από χαμηλά μπαλκονάκια. Με το γλαστράκι, ο πελάτης έβλεπε πως έχει να κάνει με νοικοκυρεμένους ανθρώπους και ατυχήσαντες, όχι τίποτα αλήτες. Ο σακάτης είπε και ψώνισαν μια σημαιούλα χάρτινη, και τη φύτευαν στο χώμα της γλάστρας, να γίνεται το θέαμα πιο εθνικό. Κι έτσι, με το σάρωμα δίπλα στο γλαστράκι, ένοιωθαν μια άνεση σπιτική, σαν να βρίσκονταν στην αυλή τους, και όποιος τυχόν πρόσεχε όλη αυτή την περιποίηση, τους θεωρούσε πλέον κάπως σαν ιδιοκτήτες του σκουπισμένου χώρου και τους έδειχνε ένα σαν σέβας. Η Ραραού αισθανόταν σαν οικοδέσποινα. Είχε οικονομήσει κάτι γόβες ψηλοτάκουνες, με φιόγκο όλο πούλιες μπροστά, τις είχε βρει στα πράματα του σακάτη. Τις παράχωνε στο καρότσι του, και όταν έφταναν και άρχιζαν την εργασία τους φόραγε τα ψηλοτάκουνα και υποδεχόταν τους πελάτες, άρχιζε το νούμερο της ζητιανιάς. Έτσι το έβλεπε αυτή, ως νούμερο από ρεβύ, ως εισόδια στον κόσμο της θεατρικής τέχνης.
…’’σιωπο’’’’σβούρα’’…με ‘’σιωπο’’’’βόμβα’’..: Νο 4…
ΑπάντησηΔιαγραφή…επίκαιρο σχόλιο… (…«…και πάλιν ερχόμενος…»…)
…σαφώςςς.., πάλι, ως προς την δευτέρα…παρ,απ,ουσία –του..,
πλην απ’ τις αοριστολογίες.., που με αντιφάσεις ‘’μας’’ παρουσιάζουν οι αναξιόπιστοι ‘’ευαγγελιστάδες’’ -- Πυθίες..,
τις με τις λέξεις και νούμερα κώδικες..,
υπάρχουν…‘’έτσι’’ κωδικωποιημένα…κι ολόκληρες προτάσεις και κεφάλαια.., ως, λ.χ,..:
Ιωάννης : 4 : 34, 35, 36 : Ιησούς /προς μαθητές του/ : «Δεν λέτε, ‘’Τέσσερις μήνες ακόμη
και ο θερισμός έρχεται’’; Σηκώστε τα μάτια σας, σας λέγω, και ιδέτε τα χωράφια ότι είναι άσπρα,
έτοιμα προς θερισμόν. Ήδη ο θεριστής παίρνει μισθόν και μαζεύει καρπόν…»..!…
…Ααα.., τιιι.!; Οι εναπομείναντες 4.., απ’ τους 9…σ,Σ,τυγερούς…‘’μήνες’’ : έτη…κατά το «Νόμο της Στύγας».., σ,Σ,τυγεροί.!;…
Έιιι.., 4 μήνες –του ίσον 4.000 «έτη μισθωτού»…ή 4.000 μαχαγιούγκας.!;…
Ναιαιαι.., μήπως, κι εσείς, ω αλληγοριοπαιγμένοι ‘’χριστιανοί’’, καταλαβαίνετε λάθος κι αυτόν τον ‘’χρησμό’’ –του..,
χα, ως ο Ηρακλειδεύς Ύλλος.., στον οποίο η Πυθία.., λέγοντας «τρίτους καρπούς».., «δεν εννοούσε τους καρπούς της γης,
μα των ανθρώπων, δηλαδή τη γενιά,…»…κι αυτός νόμισε πως εννοεί τρία χρόνια…και ‘’την πάτησε’’..,…
ννναι.., και.., κι εσείςς.!;
Βρε.., 5…σ,Σ,τυγεροί…‘’μήνες’’ που τους πέρασαν…συν άλλοι 4…σ,Σ,τυγεροί… ‘’μήνες’’ που τους απομένουν..,
να, ίσον 9 ‘’μήνες’’…και τελειώνει η ‘’θεραπεία’’ των ‘’αρρώστων’’ επιόρκων τω Γιαχβέ και τω «Νόμω της Στυγός»..,
που.., μετά : τον 10ο ‘’μήνα’’.., θα έχουν μαζί με τους ‘’ουράνιους’’ υλικό «τσιμπούσι» οι πνευματικοί..!…
Αέραςςς…, ω ‘’πεινάλες’’.., που..: αέρα εμαγείρευε.., μη τρέχα και μη γύρευε..!…
* Ζαν Ρισπέν : Ελληνική Μυθολογία..:
Όμηρος : «Αν ένας από τους αθανάτους, που κατοικούν στη χιονισμένη κορφή του Ολύμπου,
φανεί επίορκος κάνοντας σπονδές, μαραζώνει μια ολόκληρη χρονιά, στερημένος την πνοή της ζωής,
δε γεύεται πια ούτε την αμβροσία ούτε το νέκταρ και μένει ξαπλωμένος στο κρεβάτι του,
δίχως ν’ ανασαίνει, δίχως να μιλάει βυθισμένος σε νάρκη.
Όταν ύστερ’ από μια ολόκληρη χρονιά τελειώσει η περίοδος της αρρώστιας του /…τι.., ανομίας : αταξίας τω ‘’Διί’’.!;/
είναι καταδικασμένος σε καινούργια βάσανα : εννιά ολόκληρα χρόνια ζει χώρια από τους αθανάτους θεούς,
δίχως ποτέ να παίρνει μέρος στα συμβούλια ή στα τσιμπούσια τους
και μονάχα τον δέκατο χρόνο ξαναμπαίνει στην παρέα των θεών, που κατοικούν στον Όλυμπο.
Έτσι οι θεοί αφιέρωσαν στον όρκο το άφθαρτο νερό της Στύγας,
νερό που είναι πάντα ψυχρό, καθώς κυλά από την κορυφή ψηλού βουνού…»..!
( Α.., την Ελληνική Μυθολογία είχε κωδικοποιητική βάση…και η Παλαιά και η Καινή…Διαθήκη : Συμφωνία…–τους…ή.!; ) *
Εεε..., ναιαιαι.., βρεεε.., νααα..:
Πολλοί θεραπεύονται : Ματθαίος, κεφ. 15, εδ. 29 έως 39. /…τι.., θεραπεία ο χορτασμός.!;/
Ο χορτασμός των τεσσάρων χιλιάδων : Μάρκος, κεφ. 8, εδ. 1 έως 10. /…τι.., χορτασμός η θεραπεία.!;/
[Λουκάς και Ιωάννης : ουδεμία, σχετική, αναφορά.]
Ο χορτασμός των πέντε χιλιάδων : Ματθαίος, κεφ. 14, εδ. 13 έως 21.
Ο χορτασμός των πέντε χιλιάδων : Μάρκος, κεφ. 6, εδ. 35 έως 44.
Ο χορτασμός των πέντε χιλιάδων : Λουκάς, κεφ. 9, εδ. 10 έως 17.
Ο χορτασμός των πέντε χιλιάδων : Ιωάννης, κεφ. 6, εδ. 1 έως 14.
( …5.000..:…χμ, οι που ήθελαν «να τον αρπάξουν, διά να τον κάνουν βασιλέα»..: μόνον, Ιωάννης : 6 : 15..! )
[ …Βασιλειών Δ΄ : κεφ. 4..: ο υπό του Ελισαιέ πολλαπλασιασμός των άρτων..:
«είκοσι κριθίνων διά εκατόν ανθρώπους, εξ ών έμεινε και περίσσευμα, μετά τον χορτασμόν των…»..,…
…ο Απόλλων έδωσε στις κόρες του Άνιου «το χάρισμα να παράγουν με αφθονία
/…πλην από κρασί : «οινοτρόποι» και λάδι : «ελαιοτρόποι»…/
δημητριακά /…«αρτοτρόποι»…/…»..,…
…ο Νηρέας έδωσε στον Πηλέα το φάρμακο κατά της πείνας..,...!…
Έιι.., ω…«αρτοτρόπε», «ιχθυοτρόπε», «οινοτρόπε»,…Ι. Χ --- Ι. ΑΧ..,
κάνε και το νερό…γκαζόζα…Νο 666.777.888…και δώσε ‘τήν –τους…να πιουν και να ξεβαρυστομαχιάσουν..!… ]
{ …ένας φοβερός λιμός μάστιζε τη χώρα του σκληρόκαρδου μονάρχη της Αιγύπτου Βουσίρεως εννιά χρόνια συνέχεια..,…
/…ε, 9…σ,Σ,τυγερά…χρόνια ‘’εμπάργκο’’ στον ‘’άτακτο’’ και μη θυσιάζοντα στον Δία.., μάλλον, και, που ήταν επίορκος…/
…απ’ ό,τι λένε, ο ‘’άτακτος’’ τω Διί Ηρακλής χρειάστηκε…οχτώ χρόνια κι ένα μήνα, για να εκτελέσει
τους 12 άθλους που, για τιμωρία, του όρισε ο Ευρυσθέας..,…
/…χμμμ, τα κωδικικά νούμερα είναι, και, ‘’σπαστά’’…/
…εννιά μερόνυχτα οι ‘’άτακτοι’’ τω Διί Δευκαλίων και Πύρρα βολοδέρνουν πάνω στα κύματα,
/…έι.., μήπως 9 χρόνια.., που ‘’πάτησαν’’ τον «όρκο της Στύγας».!;/
ώσπου αράζουν στον Παρνασσό…ή, κατ’ άλλους, στον Όρθυ.
Πρώτη τους φροντίδα είναι να προσφέρουν θυσία στον Δία..,..!… }
[ …«Πάντα οι άδικοι θα τιμωρούνται, εκτός αν σ’ εξευμενίσουν με θυσίες,
εκτελώντας τις πρεπούμενες ιεροτελεστίες…»..: Άδης προς, ‘‘άτακτη’’ κι ‘’άδικη’’ τω Άδη, Περσεφόνη..,
χα.., και, έτσι.., κι ο «Όρκος της Στύγας» πέρα.., ε, και με ένα ‘’δωράκι’’ στη ‘’Θέμιδα’’..! ]
…Και, ω, και, ‘’χριστιανοί’’.., μήπως δεν σας αφορούν.., παρά, μόνον, τους…εκεί και τότε..Ισραηλίτεςςς.!;…
Βρε.., μήπως, ω ‘’ανυποψίαστοι’’ ‘’αμύητοι’’.., σας παίζουν τον ‘’παπά’’…με ντούμπλε φας ‘’παπακαλόγερο’’…του στιλ..:
---…«…Εδώ ο ‘’παπάς’’.., εκεί ο ‘’παπάς’’.., πού είναι ο ‘’παπάς’’.!;»..,…
---…«…Να…ο…’’παπάς’’..!…»..,…
---…«…Λυπάμαι.., έχασες.., ω ‘’κυρίιιαρχε’’ λαέ –μου.., είναι ο ‘’παπακαλόγερος’’..,…άει, πάλι, ας..!…»..,…
…Καλή –σας νύχτα, ω ‘’πρόσφυγες’’…στις γειτονιές του…επίγειου…Άδη..!…
Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.siopi.gr
Αποκωδικοποίηση..: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής (ψυχοDNA, ψυχογραφήσεις),
σιωπής (λόγου : άλεξου -- ενείκονου -- ενκώδικου),…
Σχηματοποίηση λόγου (‘’ποιημάτων’’ μου), θεογονία, κοσμογονία,…